انتظارات مردم از مناظره سه ضلعی در تلویزیون طلوع

با توجه به عطش سیری نا پذیری که مردم به شنیدن و دیدن مناظره چند کاندید مطرح ریاست جمهوری ازتلویزیون طلوع داشتند، اکثراً اینطور می اندیشیدند که در اولین مناظره تلویزیونی در تاریخ افغانستان، شاید آنان سوای نمایش عکس های بزرگ و پوستر های شان در یک مناظره زنده و پرجوش مدنی بر نقاط منفی حریفان شان حمله کنند و برتری های طرح ها و پیشنهادات خود را هر یک در عرصه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به رخ حریف و به پیشگاه مردم بکشند. اما غیابت آقای کرزی تا حد زیادی از جوش این مناظره کاست و با هشدار هایی که از طرف گرداننده بخاطر غیابت کرزی به دو کاندید دیگر داده میشد فضای مناظره تا حد ابراز نظر های توضیحی و متحدالمال به شکل میز مدور پایین آمد و با این حال حتی عرصه های فرهنگ، آزادی بیان، تساوی حقوق زن ومرد، جامعه مدنی وغیره بطور واضح مورد بحث قرار نگرفت. دریک مناظره جوشان اما مدنی گفتگوی اصلی میان کاندیدان باید دربگیرد وگرداننده تنها باید آن را فسیلیتیت کند.
مناظره کاندیدان ریاست جمهوری که در افغانستان سابقه ندارد از پر جوش ترین و داغ ترین نقاط کمپاین انتخاباتی به شمار میرود که با استفاده از آن مردم میتوانند کاندید شایسته ومورد نظر شان را برگزینند. دریک چنین مناظره امکان آن وجود دارد که با توجه به پخته گی کاندیدان مسایل به شکل گفتگوی رویاروی، تاختن بر نقاط ضعف حریف و برجسته ساختن طرح ها و نظریات خود مطرح گردیده گاندید برازنده از میان کاندیدان تبارز نماید.
اولین مناظره کاندیدان ریاست جمهوری در ایالات متحده امریکا میان ریچارد نیکسون و جان کنیدی صورت گرفت و آخرین مناظره پر جوش و مدنی میان کاندیدان ریاست جمهوری ایران به مشاهده رسید. اما متاسفانه در افغانستان طوری که دیده میشود هنوز دولتمردان و سیاستمداران ما در حدخود مهتر بینی سیاسی قرار دارند و قادر نیستند در صحنه عمل با حریفان شان مقابل شده حرف تلخ ناکامی شان را از زبان آنان بشنوند. هنوز سکوی افتخار اشراف منشی اجازه نمیدهد کاندیدی با کسی خارج کاخ های محاصره با نگهبانان و پاسبانان سخن گوید وبا این حال به وضاحت درک میشود که دموکراسی در افغانستان به فرهنگ سیاستمداران تبدیل نشده بلکه وسیلۀ برای تجارت سیاسی ایشان میباشد. یک فرد معتقد به دموکراسی در سلوک شخصی و اجتماعی خویش باید بطور طبیعی حرکات دموکراتیک از خود نشان دهد نه توتالیتریستی و دکتاتور منشانه.
از نظر بسیاری ها تنزیل این مناظره از سه ضلع به دو ضلع جوش و خروش آن را از پای انداخت و حجب و حیای مشهود کاندیدان با داخل نشدن به حریم اصلی ضعف ها سبب شد بسیاری سوالات ناگفته بماند. سیاستمداران افغانستان شاید به دلیل روانی به آن مرحله یی از پخته گی سیاسی نرسیده اند که در پیشگاه مردم چشم به چشم هم دوخته بر مواضع همدیگر بتازند .برخی ها میگویند آنان بر وفق عنعنه دیکتاتوری مسلط گذشته میخواهند همه چیز در پشت در های بسته و به دور از انظار عامه به شکل معاملات انجام شود و مردم فقط از نتایج آن حق دارند بفهمند وبس. هر گاه این مناظره با سه ضلع دایر میشد امکان آن وجود داشت که با گرم شدن گفتگو ها توسط آنانیکه طی پنجسال به شکلی از اشکال در فعالیت های این نظام ذیدخل بودند بسیاری اسرار افشاء میگردید. مردم شاید از گفتگوی گرم آنان در می یافتند که چرا افغانستان طی پنجسال ریاست جمهوری از نقطه صفر به طرف منفی حرکت نموده اکنون در مقام اول تولید و قاچاق مواد مخدرجهان قرار دارد؟ مردم شاید این دلیل را می یافتند که چرا افغانستان پس از پنجسال در جملۀ یکی از پنج کشور فاسد جهان رسیده؟ مردم شاید جواب این سوال را می یافتند که چرا مسایل قومی و زبانی اینهمه دامن زده میشود؟ مردم شاید جواب این سوال را می یافتند که چرا اثری از میلیارد ها دالر کمک جامعه جهانی را در دسترخوان شان نمی بینند؟ ولی متأسفانه وضعیت طوری در این مناظره شکل گرفت که کاندیدان در یک حد معین به مسایل داخل شده و در سایر زمینه ها به کلی گویی پرداختند. مناظره نشان داد که هنوز داوطلبان کرسی ریاست جمهوری در رفتن به میدان بحث و مبارزه اخلاقی انتخابات ضعف های جدی داشته ، کسی از داخل شدن به میدان مباحثه میترسد و کسی در اثنای سخن گفتن با تشویش به عقب نگاه میکند که با این حال جواب این چرا ها را مردم باید در چراگاه ابدیت جستجو کنند نه در مناظره های محافظه کارانه.

نظرات