به نظر میرسد کاندیدان ریاست جمهوری بازی خطرناکی را در پیش گرفته اند. طرح شرایط داکتر عبدالله و رد آن توسط حامد کرزی گره دیگری بر مشکل انتخابات افغانستان افزود. در حال حاضر اگر حامد کرزی بدون رقیب به انتخابات برود در آنصورت آن جریان انتخاب فکر میشود نه انتخابات، نظیر آنچه داود خان خود را در لویه جرگه به مثابه یگانه کاندید مطرح کرد. اگر کمیسیون انتخابات که متهم به جانبداری از کرزی است او را بدون تدویر انتخابات برنده اعلان کند جانبدار خواندن کمیسیون توسط رقیب کرزی ضرب دو شده اینکار به مفهوم تیل ریختن بالای آتش خواهد بود. در گذشته ها گاهی داکتر نجیب حکومت خود را قربانی تبدیل نکردن یک شخص نموده بود و اینک پا فشاری روی تبدیل نکردن یک شخص دیگر مشکلی ایجاد میکند. در حالیکه ظاهراً ایالات متحده و کشور های غربی از اقدام کرزی برای رفتن به دور دوم انتخابات استقبال کردند، آنهم به دلیل اینکه حد اقل یک فورمول قانونی برای کار آنان در کابل به وجود آید، هر گاه در معادلۀ قدرت داکتر عبدالله از پلۀ ترازوی غرب بیافتد احتمالاً روسیه، ایران، چین و هندوستان او را به آغوش گرفته مسأله افغانستان شکل یک درگیری داخلی را خواهد گرفت و اگر کرزی هم بطور کامل از چشم ایالات متحده و کشور های غربی بیافتد مشکلات بزرگی در ساحات جنوب که وی در آنجا نفوذ دارد بروز خواهد کرده مخالفان از احساس دوری وی با غرب بهره برداری خواهند کرد. یگانه راهی که باقیست اینکه قدرت به یک ادارۀ مؤقت انتقال داده شود و حامد کرزی و داکتر عبدالله به صفت مشاوران رییس ادارۀ مؤقت مؤظف شوند. کار برای تدویر انتخابات شفاف و عادلانه تا بهار سال آینده ادامه یابد، دوسیه های تقلبات انتخاباتی بخاطر بررسی به سازمان ملل سپرده شوند و کمیسیون انتخابات آینده بازهم تحت سرپرستی سازمان ملل تشکیل شود. همزمان معیار های بلند برای کاندیداتوری وضع شود و باکاندیدان به خاطر آماده گی روانی درک اپوزیسیون شدن کار صورت گیرد در غیر آن دروضع موجود بازی با آتش در کابل جریان دارد.
نظرات
ارسال یک نظر