درس هایی که از رد (17) وزیر در پارلمان باید گرفت

نوشته: محمد داود سیاووش
به هر صورت رد کاندید وزرای آقای کرزی توسط پارلمان چند درس تاریخی را به پارلمان، حکومت و مردم در جهت تفکیک واضح صلاحیت های قوای ثلاثه آموخت و پارلمان را متوجه صلاحیت و قدرتش ساخت.
یکی آنکه پارلمان متوجه شد که اگر بخواهد میتواند به طور یک قوای مستقل خارج کنترول حکومت تصامیم سرنوشت ساز بگیرد.
دوم آنکه گروه ها، احزاب و فرقه های سیاسی آموختند که نباید به وعده های قبل از انتخابات کاندیدان زیاد دل بسته کنند و هر نوع وعده و وعید روز های انتخابات فقط تا دروازه پارلمان اعتبار دارد و تصمیم نهایی در پارلمان گرفته میشود لا غیر.
سوم آنکه رییس جمهور متوجه شد که در یک نظام مبتنی بر اصول دموکراسی اگر به آزادی پارلمان واقعاً احترام گذاشته شود جای خود محوری و انحصار طلبی در قدرت وجود ندارد.
چهارم آنکه مردم افغانستان متوجه شدند که اگر دموکراسی در افغانستان نهادینه شود قدرت سیاسی از انحصار اشخاص، گروه ها و دیکتاتور ها خارج شده به مردم تعلق میگیرد. بنابران در انتخاب نمایندگان در آینده باید محتاط باشند.
تا آنجا که به رد 17 کاندید وزیر ارتباط میگیرد این مسأله میتواند تمرین کوچکی از مظاهر دموکراسی در جامعه افغانستان قلمداد شود که اگر به طور تصنعی و دراماتیزه شده نباشد و کاسه زیر نیم کاسه نباشد در آینده نظام سیاسی را در مسیر اصولی آن قرار میدهد، ولی عده یی به این باور اند، از اینکه آقای کرزی نمیتوانست وعده های داده شده به طرفدارانش را مستقیماً رد کند فضا را طوری آورد که بالاخره پارلمان دست آنان را از گریبان رییس جمهور رها سازد. اما تا آنجا که به پیامد های این عملکرد پارلمان ارتباط میگیرد به هر صورت مستقیم و یا غیر مستقیم اشارات واضحی در جهت بیداری پارلمان، حکومت و مردم در آینده خواهد داشت.

نظرات