محمد داود سیاووشدر حالیکه دولت افغانستان سعی دارد با دوری جستن از ارزش های مدنی راه را برای وارد شدن مخالفان هموار تر نشان دهد و با برگزیدن کدر های مخالفان در مقامات دروازه ترویج ارزش های مدنی را هر روز تنگتر میسازد.
جهان باید در این حال ارتباطش را در دو سطح در افغانستان حفظ نماید، از یکطرف نگذارد که حاکمیت دولتی سقوط نماید و با این حال در سطح همکاری های نظامی و دیپلوماتیک با ارگان های دولتی همکاری کند ولی از آنجاییکه نهاد های مدنی حتی در خود کشور های غربی نیز جدا از اجراآت دولت و بخاطر آوردن فشار بر حکومت ها در تشکیلات و بستر های غیر تحمیلی دارای اهداف مشترک فعالیت نموده حکومت ها را از منفذ قانون تحت فشار قرار میدهند. در افغانستان باید نهاد های مدنی جهان به غیر از ارتباطات رسمی و دیپلوماتیک دولتی با نهاد های مدنی همکاری فعال را ایجاد نمایند که دراین حال دفاع آنان از ارزش های مدنی و از طریق نهاد های مدنی به جامعه افغانی به مفهوم دفاع دولتی و رسمی به حساب نمی آید.
ضروراست که در ساختار نهاد های مدنی موجود تغییرات اساسی رونما گردد و نهاد های افغانی از تشکیلات شبه دولتیی که در جای پای دولت گام میگذارند به تشکیلات جدا از دولت مبدل گردند که در آن مدافعان حقوق بشر، رسانه های آزاد، آزادی بیان و سایر ارزش های مدنی شامپیون های فعال خود را در سطح کشور داشته ، در برابر اجراآت غلط حکومت به صفت گروه فشار و هشدار دهنده عمل نمایند و از پشتیبانی نهاد های مدنی جهانی جدا از روابط رسمی حکومتی برخوردار باشند. در این حال مخالفان ارزش های مدنی نیز حق خواهند داشت فعالیت کنند ، و برای دولت موقعیت دشواری پیش خواهد آمد که هر گاه در کنار مخالفان ارزش های مدنی قرار گیرد، طرفداران ارزش های مدنی میتوانند با زنده نگهداشتن فعالیت ها و همآهنگی فی مابین شان دولت را مجبور به تجدید نظر نموده و بر فعالیت های آن اثر گذارند. از طرف دیگر در این حال راه آن نهاد هایی که واقعاً به خاطر ارزش های مدنی مبارزه میکنند از راه آن نهاد های ظاهراً مدنی که فقط بخاطر کسب ارزش های مادی زیر نقاب مدنی پنهان شده اند جدا میشود و پارادوکس موجود به پایان میرسد. در این وضعیت در جهان نیز حالتی به وجود می آید که هر گاه کدامیک از کشور های خارجی واقعا به ارزش های مدنی در افغانستان فکر میکرد صدایش را بلند میکند در غیر آن در هر نوع شرایط کشور ها میتوانند با هر نوع نظام در افغانستان رابطه معمولی شان را بدون دغدغه حفظ کنند.
کشور هایی که واقعاً به تحقق ارزش های مدنی در افغانستان علاقمند بودند میتوانند با مشروط گذاشتن کمک های شان به حفظ و تحکیم این ارزش ها نقش شان را ایفا کنند. یکی از مزایای این حالت آن خواهد بود که با پرورش طبیعی ارزش های مدنی در بطن یک موقعیت غیر مدنی میتوان بقای آنرا حفظ کرد که با خروج و خستگی جامعه جهانی از افغانستان این ارزش ها به شکل دراماتیک سقوط نمیکند و نمی میرند، جامعه جهانی باید به طور قطع در این مرحله به عوض کار با چهره ها کار با روند و جریان های مدنی را آغاز کند.
جهان باید در این حال ارتباطش را در دو سطح در افغانستان حفظ نماید، از یکطرف نگذارد که حاکمیت دولتی سقوط نماید و با این حال در سطح همکاری های نظامی و دیپلوماتیک با ارگان های دولتی همکاری کند ولی از آنجاییکه نهاد های مدنی حتی در خود کشور های غربی نیز جدا از اجراآت دولت و بخاطر آوردن فشار بر حکومت ها در تشکیلات و بستر های غیر تحمیلی دارای اهداف مشترک فعالیت نموده حکومت ها را از منفذ قانون تحت فشار قرار میدهند. در افغانستان باید نهاد های مدنی جهان به غیر از ارتباطات رسمی و دیپلوماتیک دولتی با نهاد های مدنی همکاری فعال را ایجاد نمایند که دراین حال دفاع آنان از ارزش های مدنی و از طریق نهاد های مدنی به جامعه افغانی به مفهوم دفاع دولتی و رسمی به حساب نمی آید.
ضروراست که در ساختار نهاد های مدنی موجود تغییرات اساسی رونما گردد و نهاد های افغانی از تشکیلات شبه دولتیی که در جای پای دولت گام میگذارند به تشکیلات جدا از دولت مبدل گردند که در آن مدافعان حقوق بشر، رسانه های آزاد، آزادی بیان و سایر ارزش های مدنی شامپیون های فعال خود را در سطح کشور داشته ، در برابر اجراآت غلط حکومت به صفت گروه فشار و هشدار دهنده عمل نمایند و از پشتیبانی نهاد های مدنی جهانی جدا از روابط رسمی حکومتی برخوردار باشند. در این حال مخالفان ارزش های مدنی نیز حق خواهند داشت فعالیت کنند ، و برای دولت موقعیت دشواری پیش خواهد آمد که هر گاه در کنار مخالفان ارزش های مدنی قرار گیرد، طرفداران ارزش های مدنی میتوانند با زنده نگهداشتن فعالیت ها و همآهنگی فی مابین شان دولت را مجبور به تجدید نظر نموده و بر فعالیت های آن اثر گذارند. از طرف دیگر در این حال راه آن نهاد هایی که واقعاً به خاطر ارزش های مدنی مبارزه میکنند از راه آن نهاد های ظاهراً مدنی که فقط بخاطر کسب ارزش های مادی زیر نقاب مدنی پنهان شده اند جدا میشود و پارادوکس موجود به پایان میرسد. در این وضعیت در جهان نیز حالتی به وجود می آید که هر گاه کدامیک از کشور های خارجی واقعا به ارزش های مدنی در افغانستان فکر میکرد صدایش را بلند میکند در غیر آن در هر نوع شرایط کشور ها میتوانند با هر نوع نظام در افغانستان رابطه معمولی شان را بدون دغدغه حفظ کنند.
کشور هایی که واقعاً به تحقق ارزش های مدنی در افغانستان علاقمند بودند میتوانند با مشروط گذاشتن کمک های شان به حفظ و تحکیم این ارزش ها نقش شان را ایفا کنند. یکی از مزایای این حالت آن خواهد بود که با پرورش طبیعی ارزش های مدنی در بطن یک موقعیت غیر مدنی میتوان بقای آنرا حفظ کرد که با خروج و خستگی جامعه جهانی از افغانستان این ارزش ها به شکل دراماتیک سقوط نمیکند و نمی میرند، جامعه جهانی باید به طور قطع در این مرحله به عوض کار با چهره ها کار با روند و جریان های مدنی را آغاز کند.
نظرات
ارسال یک نظر