نوشته: محمد داود سیاووش
اگر در یک آشپزخانه بهترین مواد غذایی و خوبترین امکانات طبخ غذا موجود باشد در صورتیکه آشپز لایق نباشد غذای خوشمزه و خوب پخته نمیشود.
وقتی کمک های میلیارد ها دالری موجود در مقایسه به وضعیت موجود مطالعه میشود این سوال به وجود می آید که آیا رهبران، وزرا و مأمورین با کفایت داریم ؟ این سوال را جامعه جهانی از ادارات مسوول شان در افغانستان نیز باید بپرسند که حاصل اینهمه پول ها به غیر از چند بلند منزل و موتر های آخرین مودل و نگهداشتن نرخ دالر در حد پنجاه افغانی دیگر چیست؟ لازمست یک هیئت بلند پایه از سطح بین المللی و هیئت دیگری در سطح ملی تحت نظر سازمان ملل مؤظف شود که ببیند این پول ها چه شد؟ اگر به عوض بیش از 30 میلیارد دالر کمک های جامعه جهانی و صد ها میلیارد کمک مصارف جنگی به هر خانواده افغانستان حد اقل یک صد هزار دالر نقد داده میشد اکنون مردم در سطح خوب رفاه عامه قرار داشته هر کس راه زندگی خود را از کانال بازار آزاد پیدا نموده میتوانست. ولی اینکه اکنون:
- جای کار به مردم پیدا نشد
- اقتصاد مملکت به کشور های همسایه وابسته شد
- سطح رفاه عامه در قشر پایین جامعه خرابتر شد
- آبهای افغانستان به خارج می ریزد
- برق افغانستان از خارج وارد میشود
- جنگلات افغانستان در معرض بربادی هستند
- دشت های افغانستان هنوز بکر و بایر اند
- راه آهن به کشور کشیده نشد
- فابریکات بزرگ( مادر) ایجاد نشد
- واردات به مقایسه صادرات افزایش سر سام آور دارد
- مسأله سرپناه در کشور حل نشد
- جذب به موسسات تحصیلات عالی هنوز در سطح پایین قرار دارد
- معدنیات کشور استخراج نشد
- پول افغانی در برخی ولایات از چلند افتاد
- فابریکات و مؤسسات ویران شده چون نساجی گلبهار و غیره بازسازی نشد
- از تراکم نفوس به پایتخت جلوگیری نشد
- از ورود امتعه لوکس جلوگیری نشد
- سرمایه بطور مرموز از کشور به دبی و سایر کشور ها انتقال داده میشود
- کشور در گرو قاچاقبران مواد مخدر قرار داده شد
- فساد اداری افغانستان شهره آفاق گردید
- به بهبود محیط زیست اصلاً فکر نشد
- آثار تاریخی و حتی خانه های تاریخی از نورستان به برگ متال انتقال داده شد
- چرخ زندگی در شهر کابل بدست چند بانک و چند شرکت داده شد که فقط به منافع خود فکر میکنند
اگر در یک آشپزخانه بهترین مواد غذایی و خوبترین امکانات طبخ غذا موجود باشد در صورتیکه آشپز لایق نباشد غذای خوشمزه و خوب پخته نمیشود.
وقتی کمک های میلیارد ها دالری موجود در مقایسه به وضعیت موجود مطالعه میشود این سوال به وجود می آید که آیا رهبران، وزرا و مأمورین با کفایت داریم ؟ این سوال را جامعه جهانی از ادارات مسوول شان در افغانستان نیز باید بپرسند که حاصل اینهمه پول ها به غیر از چند بلند منزل و موتر های آخرین مودل و نگهداشتن نرخ دالر در حد پنجاه افغانی دیگر چیست؟ لازمست یک هیئت بلند پایه از سطح بین المللی و هیئت دیگری در سطح ملی تحت نظر سازمان ملل مؤظف شود که ببیند این پول ها چه شد؟ اگر به عوض بیش از 30 میلیارد دالر کمک های جامعه جهانی و صد ها میلیارد کمک مصارف جنگی به هر خانواده افغانستان حد اقل یک صد هزار دالر نقد داده میشد اکنون مردم در سطح خوب رفاه عامه قرار داشته هر کس راه زندگی خود را از کانال بازار آزاد پیدا نموده میتوانست. ولی اینکه اکنون:
- جای کار به مردم پیدا نشد
- اقتصاد مملکت به کشور های همسایه وابسته شد
- سطح رفاه عامه در قشر پایین جامعه خرابتر شد
- آبهای افغانستان به خارج می ریزد
- برق افغانستان از خارج وارد میشود
- جنگلات افغانستان در معرض بربادی هستند
- دشت های افغانستان هنوز بکر و بایر اند
- راه آهن به کشور کشیده نشد
- فابریکات بزرگ( مادر) ایجاد نشد
- واردات به مقایسه صادرات افزایش سر سام آور دارد
- مسأله سرپناه در کشور حل نشد
- جذب به موسسات تحصیلات عالی هنوز در سطح پایین قرار دارد
- معدنیات کشور استخراج نشد
- پول افغانی در برخی ولایات از چلند افتاد
- فابریکات و مؤسسات ویران شده چون نساجی گلبهار و غیره بازسازی نشد
- از تراکم نفوس به پایتخت جلوگیری نشد
- از ورود امتعه لوکس جلوگیری نشد
- سرمایه بطور مرموز از کشور به دبی و سایر کشور ها انتقال داده میشود
- کشور در گرو قاچاقبران مواد مخدر قرار داده شد
- فساد اداری افغانستان شهره آفاق گردید
- به بهبود محیط زیست اصلاً فکر نشد
- آثار تاریخی و حتی خانه های تاریخی از نورستان به برگ متال انتقال داده شد
- چرخ زندگی در شهر کابل بدست چند بانک و چند شرکت داده شد که فقط به منافع خود فکر میکنند
- چند پل هوایی به خاطر حل مشکل ترافیک پایتخت در چهارراهی ها ساخته نشد
جواب این سوالات را طراحان سیاست اقتصادی باید بگویند. اینهمه امتعه لوکس، اینهمه تجمل پسندی، اینهمه خروج سرمایه ها آخر چرا مورد بحث و ارزیابی دقیق قرار نمیگیرد؟
در افغانستان به دلیل بی کفایتی مسوولان کشور مردم فکر میکنند اینهمه مشکلات را بازار آزاد به وجود آورده، در حالیکه بازار آزاد زندگی یک امریکایی، یک فرانسوی، یک انگلیسی، یک جرمنی و... را تا آن حد بالا برده که عالیترین امکانات ساینس و تکنالوژی را در خدمت انسان قرار میدهد باید به این سوال مسوولان پاسخ گویند که این وارونه گی اقتصادی افغانستان از کجا ناشی میشود؟
مردم فکرمیکنند تمام دارایی های افغانستان را چند بانک و چند شرکت می بلعند و کمک های جهان را آنان به یغما برده اند، اینکه چقدر واقعیت دارد باید مورد ارزیابی و تحلیل علمی قرار گیرد و راه برون رفت از این معضل باید جستجو شود.
تیم بیکاره است یا شعار ها مطابق شرایط نیستند؟
جواب این سوالات را طراحان سیاست اقتصادی باید بگویند. اینهمه امتعه لوکس، اینهمه تجمل پسندی، اینهمه خروج سرمایه ها آخر چرا مورد بحث و ارزیابی دقیق قرار نمیگیرد؟
در افغانستان به دلیل بی کفایتی مسوولان کشور مردم فکر میکنند اینهمه مشکلات را بازار آزاد به وجود آورده، در حالیکه بازار آزاد زندگی یک امریکایی، یک فرانسوی، یک انگلیسی، یک جرمنی و... را تا آن حد بالا برده که عالیترین امکانات ساینس و تکنالوژی را در خدمت انسان قرار میدهد باید به این سوال مسوولان پاسخ گویند که این وارونه گی اقتصادی افغانستان از کجا ناشی میشود؟
مردم فکرمیکنند تمام دارایی های افغانستان را چند بانک و چند شرکت می بلعند و کمک های جهان را آنان به یغما برده اند، اینکه چقدر واقعیت دارد باید مورد ارزیابی و تحلیل علمی قرار گیرد و راه برون رفت از این معضل باید جستجو شود.
تیم بیکاره است یا شعار ها مطابق شرایط نیستند؟
نظرات
ارسال یک نظر