نوشته :محمدداود سیاووش
از گذشته در افغانستان مطابع معارف، آریانا، مطبعه دولتی و مطبعه چاپ کتب تعلیم و تربیه در نیمه راه پل چرخی،مطبعه سکوک و غیره وجود داشت و با آمدن اداره موقت تعداد زیادی از مطابع شخصی نیز به فعالیت آغاز نمودند. اما از آغاز اداره موقت تا کنون کتب درسی مکاتب افغانستان در خارج از کشور به چاپ میرسد.
به قول مسوولان مصارف چاپ کتب درسی در آخرین دور به چهل میلیون دالر میرسد. از پروسه آمادگی تا انتقال به اندونیزیا و تا چاپ و انتقال کتب از اندونیزیا به افغانستان هرگاه مصارف کرایه، چاپ، سفریه و غیره محاسبه شود شاید به قول معروف این کار به مفهوم (آفتابه خرچ لحیم) تمام شود. در حالیکه در گذشته اغلاط بزرگی در متن کتب از جمله در کتاب درسی صنف (6) وجودداشت که حرف (پ) در جمله حروف الفبا در آن از چاپ مانده بود که این مساله به مفهوم جفای بزرگ فرهنگی برای نسل در حال آموزش بود، حالا معلوم نیست که این مشکل تا چه حد در کتب جدید حل شده . چون وزارت معارف به معلمین اکیداً هدایت داده که با رسانه ها درچنین موارد مصاحبه نکنند و از طرفی برای سرمایه گذاران خصوصی در بخش مطابع این سوال مطرح است که چرا این کتب با استفاده از مطابع داخلی به چاپ نرسید.
عده یی از صاحبان مطابع در حالیکه نمیخواهند نام های شان ذکر شود به این باور اند که:
این کتب در صورتیکه فی مابین مطابع داخلی در مرکز و ولایاتی چون هرات، بلخ و غیره تقسیم میشد به آسانی و بدون پرداخت کرایه گزاف به چاپ میرسید. واحتمالا پایین بودن نرخ چاپ را نپرداختن کرایه جبران میکرد که با این کار به رشد صنایع چاپ و سکتور خصوصی در کشور کمک میکرد، در حالیکه فعلاً این چهل میلیون دالر به شکلی از کشور خارج شد که به اقتصاد صنعت چاپ هیچگونه تأثیری به جا نگذاشت.
بعضی از کارشناسان امور تعلیم و تربیه که باز هم به دلیل ترس از مقامات نمیخواهند نام های شان ذکر شود به این باور اند که:
توزیع کتب درسی در آخر ماه میزان یعنی اواخر سال تعلیمی به مکاتب که از آن به عنوان یک افتخار وزارت معارف نام برده میشود کار مضحکیست. هرگاه این کتب در مطابع داخلی هر چند با تأخیر حد اکثر تا ماه حوت سال روان به چاپ میرسید و درماه های حوت امسال و حمل سال آینده به مکاتب انتقال و توزیع میگردید به مراتب در پروسه تعلیمی مکاتب مفید تر واقع میشد.
در حال حاضر در کشور وضعیتی حکمفرماست که هیچکس به چنین مسایل سرنوشت ساز کشور نمی اندیشد و وزیر معارف قبل از آنکه به مسأله مکاتب و معارف بیاندیشد در کمیسیون صلح و مصالحه و مذاکره با مخالفان مصروف است.
از گذشته در افغانستان مطابع معارف، آریانا، مطبعه دولتی و مطبعه چاپ کتب تعلیم و تربیه در نیمه راه پل چرخی،مطبعه سکوک و غیره وجود داشت و با آمدن اداره موقت تعداد زیادی از مطابع شخصی نیز به فعالیت آغاز نمودند. اما از آغاز اداره موقت تا کنون کتب درسی مکاتب افغانستان در خارج از کشور به چاپ میرسد.
به قول مسوولان مصارف چاپ کتب درسی در آخرین دور به چهل میلیون دالر میرسد. از پروسه آمادگی تا انتقال به اندونیزیا و تا چاپ و انتقال کتب از اندونیزیا به افغانستان هرگاه مصارف کرایه، چاپ، سفریه و غیره محاسبه شود شاید به قول معروف این کار به مفهوم (آفتابه خرچ لحیم) تمام شود. در حالیکه در گذشته اغلاط بزرگی در متن کتب از جمله در کتاب درسی صنف (6) وجودداشت که حرف (پ) در جمله حروف الفبا در آن از چاپ مانده بود که این مساله به مفهوم جفای بزرگ فرهنگی برای نسل در حال آموزش بود، حالا معلوم نیست که این مشکل تا چه حد در کتب جدید حل شده . چون وزارت معارف به معلمین اکیداً هدایت داده که با رسانه ها درچنین موارد مصاحبه نکنند و از طرفی برای سرمایه گذاران خصوصی در بخش مطابع این سوال مطرح است که چرا این کتب با استفاده از مطابع داخلی به چاپ نرسید.
عده یی از صاحبان مطابع در حالیکه نمیخواهند نام های شان ذکر شود به این باور اند که:
این کتب در صورتیکه فی مابین مطابع داخلی در مرکز و ولایاتی چون هرات، بلخ و غیره تقسیم میشد به آسانی و بدون پرداخت کرایه گزاف به چاپ میرسید. واحتمالا پایین بودن نرخ چاپ را نپرداختن کرایه جبران میکرد که با این کار به رشد صنایع چاپ و سکتور خصوصی در کشور کمک میکرد، در حالیکه فعلاً این چهل میلیون دالر به شکلی از کشور خارج شد که به اقتصاد صنعت چاپ هیچگونه تأثیری به جا نگذاشت.
بعضی از کارشناسان امور تعلیم و تربیه که باز هم به دلیل ترس از مقامات نمیخواهند نام های شان ذکر شود به این باور اند که:
توزیع کتب درسی در آخر ماه میزان یعنی اواخر سال تعلیمی به مکاتب که از آن به عنوان یک افتخار وزارت معارف نام برده میشود کار مضحکیست. هرگاه این کتب در مطابع داخلی هر چند با تأخیر حد اکثر تا ماه حوت سال روان به چاپ میرسید و درماه های حوت امسال و حمل سال آینده به مکاتب انتقال و توزیع میگردید به مراتب در پروسه تعلیمی مکاتب مفید تر واقع میشد.
در حال حاضر در کشور وضعیتی حکمفرماست که هیچکس به چنین مسایل سرنوشت ساز کشور نمی اندیشد و وزیر معارف قبل از آنکه به مسأله مکاتب و معارف بیاندیشد در کمیسیون صلح و مصالحه و مذاکره با مخالفان مصروف است.
نظرات
ارسال یک نظر