نوشته: محمد داود سیاووش
در حالیکه نیروهای بین المللی با شعار های پر طمطراق مبارزه با تروریزم، در هم شکستن ماشین جنگی طالبان، دستگیری ملا عمر و اسامه و غیره وارد افغانستان شدند، اینک کار به جایی کشیده که به عوض غلبه بر آنان از فرماندهان جنگجویان پیشین طالب آسترالیا به صفت ترینر سربازان خودش استفاده میکند. آسترالیا که در افغانستان 1550 سرباز دارد و 21 تن آنرا تا کنون در جنگ با طالبان از دست داده کارش به جایی کشیده که شش تن از جنگجویان فرمانده مطیع الله را به خاطر تربیه سربازانش در آسترالیا استخدام کرد. این مسأله قابل درک نیست که به چه دلیل از یکطرف دولت افغانستان به دلیل فساد اداری و ضعف های موجود تحت ضربات پیهم غرب قرار گرفته هر روز خشتی از اتوریته و اعتبار آن توسط جهان بنام های مختلف کنده میشود و از جانبی جنگویان پیشین طالبان بخاطر تربیه سربازانی استخدام میشوند که طالبان بر علیه آنان می جنگند و به قول رسانه ها این افراد با احمد ولی کرزی برادر رییس جمهور ارتباط نزدیک داشته اند، هر چند ظاهراً این فرمانده در صف دولت قرار گرفته ولی استخدام افراد از صفوف شورشی دیروز در صف نیرویی که به آن می جنگد به معنای نا کار آیی تاکتیک های آن میباشد. برای کارشناسان و ناظرین سیاسی قطعاً این مسأله قابل درک نیست در حالیکه شمال آرام به ادعای دولتمردان توسط انتقال طالبان با طیارات نا آرام ساخته میشود و در جنوب با این اقدام سمبولیک اخیر اتوریته و در واقع مورال طالبان افزایش داده میشود، در پشت پرده این معامله چه اسراری وجود دارد؟ حتی برای افراد عادی اکنون این سوال پیدا شده که آیا اختلافات آقای کرزی با غرب جنگ زرگری نیست؟ و آیا نمیخواهند با این نمایشات ستون فقرات ارزش های مدنی و اجتماعی را از داخل رژیم در هم شکسته زمینه را برای استقرار یک رژیم قرون وسطایی که با غرب نه جنگد آماده سازند؟ درحالیکه معلوم نیست در فردای آن جایگاه کسانیکه که اکنون در صدر رهبری کشور قرار دارند در برابر آنانیکه خود را فاتح فکر خواهند کرد در کجا خواهد بود؟ و باز وحشتناک تر از آن اینکه آیا نمیخواهند سرنوشت سی میلیون انسان را به دست سی هزار مرد مسلح بسپارند؟
در حالیکه نیروهای بین المللی با شعار های پر طمطراق مبارزه با تروریزم، در هم شکستن ماشین جنگی طالبان، دستگیری ملا عمر و اسامه و غیره وارد افغانستان شدند، اینک کار به جایی کشیده که به عوض غلبه بر آنان از فرماندهان جنگجویان پیشین طالب آسترالیا به صفت ترینر سربازان خودش استفاده میکند. آسترالیا که در افغانستان 1550 سرباز دارد و 21 تن آنرا تا کنون در جنگ با طالبان از دست داده کارش به جایی کشیده که شش تن از جنگجویان فرمانده مطیع الله را به خاطر تربیه سربازانش در آسترالیا استخدام کرد. این مسأله قابل درک نیست که به چه دلیل از یکطرف دولت افغانستان به دلیل فساد اداری و ضعف های موجود تحت ضربات پیهم غرب قرار گرفته هر روز خشتی از اتوریته و اعتبار آن توسط جهان بنام های مختلف کنده میشود و از جانبی جنگویان پیشین طالبان بخاطر تربیه سربازانی استخدام میشوند که طالبان بر علیه آنان می جنگند و به قول رسانه ها این افراد با احمد ولی کرزی برادر رییس جمهور ارتباط نزدیک داشته اند، هر چند ظاهراً این فرمانده در صف دولت قرار گرفته ولی استخدام افراد از صفوف شورشی دیروز در صف نیرویی که به آن می جنگد به معنای نا کار آیی تاکتیک های آن میباشد. برای کارشناسان و ناظرین سیاسی قطعاً این مسأله قابل درک نیست در حالیکه شمال آرام به ادعای دولتمردان توسط انتقال طالبان با طیارات نا آرام ساخته میشود و در جنوب با این اقدام سمبولیک اخیر اتوریته و در واقع مورال طالبان افزایش داده میشود، در پشت پرده این معامله چه اسراری وجود دارد؟ حتی برای افراد عادی اکنون این سوال پیدا شده که آیا اختلافات آقای کرزی با غرب جنگ زرگری نیست؟ و آیا نمیخواهند با این نمایشات ستون فقرات ارزش های مدنی و اجتماعی را از داخل رژیم در هم شکسته زمینه را برای استقرار یک رژیم قرون وسطایی که با غرب نه جنگد آماده سازند؟ درحالیکه معلوم نیست در فردای آن جایگاه کسانیکه که اکنون در صدر رهبری کشور قرار دارند در برابر آنانیکه خود را فاتح فکر خواهند کرد در کجا خواهد بود؟ و باز وحشتناک تر از آن اینکه آیا نمیخواهند سرنوشت سی میلیون انسان را به دست سی هزار مرد مسلح بسپارند؟
نظرات
ارسال یک نظر