نوشته :داود سیاووش
در دوره حکومت های قبل از مجاهدین مکروریان های اول، دوم، سوم و چهارم ساخته شد. در این مکروریان ها بلاک های رهایشی با مکاتب، کودکستان ها، میدان های سپورتی، مساجد، محل مرده شویی، ساحه سبز، آب گرم و غیره به مردم مهیاء گردید.
این شهرک های مجهز با امکانات آب، برق، ترانسپورت شهری و تسهیلات اجتماعی، در دوره طالبان نیز، چندان به خطر مواجه نشد و به استثنای برق و آب و امکاناتی که بر اثر جنگ ها تخریب شده بود در سایر موارد حتی طالبان در مکروریان های اول، سوم و چهارم، به کمک موسسه حمایه اطفال، میدان مصئون بازی برای اطفال ساختند. اما پس از تشکیل اداره مؤقت، بر خلاف انتظار مردم که در نظر داشتند شاید در این دوره آب گرم قبلی و انرژی آفتابی برای بلاک ها تأمین شود در ابتدا دکان های یک منزله یی را که قرار بود در مکروریان چهارم ساخته شود، خلاف نقشه به یک بلند منزل غیر معیاری، حکومت امر داد، بعداً در مکروریان چهار دو بلاک خلاف معیار های ساختمان، از خشت و پایه بلند کرد و در حالیکه اپارتمان های معیاری قبلی( را مثلاً) سه اتاقه را به قیمت یازده هزار و هفتصد افغانی آنهم با اقساط طویل المدت بالای مأمورین به فروش میرساندند،در این دوره اپارتمان خشتی و غیر معیاری را بیش از چهل هزار دالر بالای افراد نا معلوم به فروش رساندندو در مقابل فابریکه خانه سازی را سقوط دادند.
در روز هایی که در جوهانسبورگ مسابقات بین المللی فوتبال بود، بلدوزر های غاصبان زمین میدان فوتبال مکروریان چهار پایه های گول را از جایش کنده به دور انداختند اما با توجه به عکس العمل دسته جمعی باشندگان مکروریان و توجه برخی مقامات دست دوم حکومت کار تخریب میدان متوقف شد.
در ماه حوت امسال، اهالی مکروریان چهار از پول شخصی شان چند صد اصله درخت ناجو خریداری نموده، اطراف میدان فوتبال را به شکل یک پارک، جویه کشی نموده، نهال شانی و آبیاری کردند. اما روز بیست و چهار حوت اهالی مکروریان چهار وقتی از خواب برخاستند، مشاهده نمودند که همه درختان را حکومت از جا کنده و نابود کرده است و در عوض چند موتر نیرو های امنیتی منطقه را محاصره نموده که چند لحظه بعد کرین های زورگویان وارد محل شده بار دیگر وسایل سپورتی را به دور انداخته به حفر تهداب بلند منزل ها در میدان فوتبال پرداختند.
وقتی مردم علت را پرسیدند برایشان گفته شد که رییس صاحب جمهور چنین فرمانی را داده، یکی از اهالی میگفت :عجب حکومتی داریم، به عوض اینکه در فصل بهار به ما درخت کمک کند که غرس نماییم نهال های ما را می کند و با سرسبزی مبارزه میکند. شخص دیگری که نخواست نامش افشا شود گفت: در جاهایی دیگر به افراد مسلح رییس صاحب جمهور عذر و زاری میکند و به حالشان گریه میکند ولی ما که در چند قدمی ارگ ریاست جمهوری قرار داریم و سلاح نداریم، رعیت میباشیم و با اقتصاد ضعیف زندگی میکنیم، به عوض اینکه به ما کار بدهد، ساحه سبز و ساحه سپورت اولاد ما را از بین میبرد. شخص دیگری میگفت: حکومت اولادان انتحاری و انفجاری را بوسیده اززندان رها میکند، ولی اطفال ما را از داشتن منطقه سبزو میدان سپورتی محروم میسازد. باشنده دیگر میگفت: اینکه اولادان ما را نمیگذارند سپورت کنند و ساحه سبز داشته باشند شاید هدف شان این باشد که اولادان ما هم پودری و قاچاقبر شوند. باشنده دیگری میگفت: عجب یک دوره بی قانونی آمده تغییر نقشه مکروریان از نظر قانون حتی در صلاحیت رییس جمهور هم نیست. جوانان مکروریان از این عمل زورگویانه حکومت خیلی متأثر اند. یکی از راکبین موتر تکسی میگفت: او برادران ! شما فکر کنید که همین حکومت و همین موسسات محیط زیست، همین رادیو ها و تلویزیون ها آیا ضد سر سبزی نیستند، محیط زیست ما را به دسته خراب نمیکنند؟ شخص دیگری میگفت: او برادر ها وقتی رییس جمهور فرمان کندن درخت را بدهد ما از کی گله کنیم؟ و به کی عرض کنیم.
در دوره حکومت های قبل از مجاهدین مکروریان های اول، دوم، سوم و چهارم ساخته شد. در این مکروریان ها بلاک های رهایشی با مکاتب، کودکستان ها، میدان های سپورتی، مساجد، محل مرده شویی، ساحه سبز، آب گرم و غیره به مردم مهیاء گردید.
این شهرک های مجهز با امکانات آب، برق، ترانسپورت شهری و تسهیلات اجتماعی، در دوره طالبان نیز، چندان به خطر مواجه نشد و به استثنای برق و آب و امکاناتی که بر اثر جنگ ها تخریب شده بود در سایر موارد حتی طالبان در مکروریان های اول، سوم و چهارم، به کمک موسسه حمایه اطفال، میدان مصئون بازی برای اطفال ساختند. اما پس از تشکیل اداره مؤقت، بر خلاف انتظار مردم که در نظر داشتند شاید در این دوره آب گرم قبلی و انرژی آفتابی برای بلاک ها تأمین شود در ابتدا دکان های یک منزله یی را که قرار بود در مکروریان چهارم ساخته شود، خلاف نقشه به یک بلند منزل غیر معیاری، حکومت امر داد، بعداً در مکروریان چهار دو بلاک خلاف معیار های ساختمان، از خشت و پایه بلند کرد و در حالیکه اپارتمان های معیاری قبلی( را مثلاً) سه اتاقه را به قیمت یازده هزار و هفتصد افغانی آنهم با اقساط طویل المدت بالای مأمورین به فروش میرساندند،در این دوره اپارتمان خشتی و غیر معیاری را بیش از چهل هزار دالر بالای افراد نا معلوم به فروش رساندندو در مقابل فابریکه خانه سازی را سقوط دادند.
در روز هایی که در جوهانسبورگ مسابقات بین المللی فوتبال بود، بلدوزر های غاصبان زمین میدان فوتبال مکروریان چهار پایه های گول را از جایش کنده به دور انداختند اما با توجه به عکس العمل دسته جمعی باشندگان مکروریان و توجه برخی مقامات دست دوم حکومت کار تخریب میدان متوقف شد.
در ماه حوت امسال، اهالی مکروریان چهار از پول شخصی شان چند صد اصله درخت ناجو خریداری نموده، اطراف میدان فوتبال را به شکل یک پارک، جویه کشی نموده، نهال شانی و آبیاری کردند. اما روز بیست و چهار حوت اهالی مکروریان چهار وقتی از خواب برخاستند، مشاهده نمودند که همه درختان را حکومت از جا کنده و نابود کرده است و در عوض چند موتر نیرو های امنیتی منطقه را محاصره نموده که چند لحظه بعد کرین های زورگویان وارد محل شده بار دیگر وسایل سپورتی را به دور انداخته به حفر تهداب بلند منزل ها در میدان فوتبال پرداختند.
وقتی مردم علت را پرسیدند برایشان گفته شد که رییس صاحب جمهور چنین فرمانی را داده، یکی از اهالی میگفت :عجب حکومتی داریم، به عوض اینکه در فصل بهار به ما درخت کمک کند که غرس نماییم نهال های ما را می کند و با سرسبزی مبارزه میکند. شخص دیگری که نخواست نامش افشا شود گفت: در جاهایی دیگر به افراد مسلح رییس صاحب جمهور عذر و زاری میکند و به حالشان گریه میکند ولی ما که در چند قدمی ارگ ریاست جمهوری قرار داریم و سلاح نداریم، رعیت میباشیم و با اقتصاد ضعیف زندگی میکنیم، به عوض اینکه به ما کار بدهد، ساحه سبز و ساحه سپورت اولاد ما را از بین میبرد. شخص دیگری میگفت: حکومت اولادان انتحاری و انفجاری را بوسیده اززندان رها میکند، ولی اطفال ما را از داشتن منطقه سبزو میدان سپورتی محروم میسازد. باشنده دیگر میگفت: اینکه اولادان ما را نمیگذارند سپورت کنند و ساحه سبز داشته باشند شاید هدف شان این باشد که اولادان ما هم پودری و قاچاقبر شوند. باشنده دیگری میگفت: عجب یک دوره بی قانونی آمده تغییر نقشه مکروریان از نظر قانون حتی در صلاحیت رییس جمهور هم نیست. جوانان مکروریان از این عمل زورگویانه حکومت خیلی متأثر اند. یکی از راکبین موتر تکسی میگفت: او برادران ! شما فکر کنید که همین حکومت و همین موسسات محیط زیست، همین رادیو ها و تلویزیون ها آیا ضد سر سبزی نیستند، محیط زیست ما را به دسته خراب نمیکنند؟ شخص دیگری میگفت: او برادر ها وقتی رییس جمهور فرمان کندن درخت را بدهد ما از کی گله کنیم؟ و به کی عرض کنیم.
نظرات
ارسال یک نظر