سیاست غیر متوازن داخلی و خارجی ره به کجا خواهد برد؟

 

مارس 18, 2015
شماره ( 218) چهارشنبه ( 27) حوت ( 1393) / ( 18) مارچ ( 2015)
logo
نوشته : محمد داود سیاووش
در حالیکه از نظر بعضی ها تیوری سیاست خارجی ادامه سیاست داخلی کهنه به نظر میرسد اما در عمل چسپیدن افراطی به هر یک از سیاست های داخلی و خارجی در دو افراط به فاجعه می انجامد.
چسپیدن افراطی به ناسیونالیزم و غرور ملی از اپرتاید، صهیونیزم و فاشیزم سر بلند میکند و نادیده گرفتن غرور ملی و ناسیونالیزم همراه با بریدن از مردم و وابستگی به خارج با تخریب پایگاه های اجتماعی شخصیت ها را به درخت بی ریشه مبدل می سازد.
آنچه در لحظه کنونی در افغانستان جریان دارد در واقع نادیده گرفتن سیاست داخلی، کم بها دادن به اولویت های مرحلۀ کنونی و نساختن پوتانسیل های بنیادی در داخل و آونگان شدن به سفر های خارجی و دل بستن به معجزه چین، پاکستان، هند، ایران، عربستان سعودی وغیره میباشد. این سیاست در واقع اساسات وحدت ملی و شعور ملی مردم را قویاً تخریب میکند.
دولتمردان باید به عوض انتظار داشتن معجزه از کشور های همسایه و به عوض خود را در موقعیت حب و بغض نسبت به کشور های منطقه قرار دادن باید اولاً تفکیک واضح قوای ثلاثه را مرعی الاجرا سازند و در ثانی با ساختن یک دستگاه قانونمدار و متکی بر ارزش های قانون اساسی پوتانسیل و دکترین دفاعی کشور را در کلیه ابعاد ارتقاء بخشیده خود، دوست، دشمن، همسایه، برادر و رقیب را تعریف نموده بر بنیاد وحدت ملی و شعور مدنی و مردمی صلح، دموکراسی، آزادی، ترقی اجتماعی و دفاع از وجب وجب خاک را در تار و پود طفل هفت ساله تا مرد صد ساله بدمند و در تحت لوای پر افتخار مادر وطن ملت را در راه دفاع از وجب وجب خاک بسیج نموده به آن اعتماد و اتکاء نمایند.
تجربه به کرات ثابت نموده که رهبران خود کش بیگانه پرور و یا برگشته از نیمه راه با متحد به سرنوشت های دردناکی مبتلا شده اند که یکی از نمونه های آن همین سردرگمی لحظه کنونی سیاسی افغانستان میباشد

نظرات