بیاییـــد خود را فریب ندهیـــم

 

ژوئن 30, 2015
شماره ( 233 ) چهارشنبه ( 10 ) سرطان ( 1394) / ( 1) جولای ( 2015 )
logo
نوشته: محمد داود سیاووش
فقط در یک جمله، هرگاه این ادعا حقیقت داشته باشد که فرد انتحاری با کارت مجوز سلاح تا دروازه پارلمان رسیده اگر حکومت نمیتواند آن مسوول توزیع کارت را در محکمه علنی مجازات کند پرونده مبارزه با انفجار و انتحار را در دولت افغانستان برای همیش باید بست.
حکومتی که بار اول در خیمه لویه جرگه با کارت مجوز سلاح انتحاری حمله نموده حتا نقشه امنیتی خیمه را داشت و اینک با کارت مجوز سلاح و نقش پارلمان به خانه ملت حمله میکند این پاک و صاف داغ ننگ بر پیشانی همه ارگانهایی میباشد که بخش اعظم بودجه مملکت را می بلعند.
نظام در افغانستان در این حال از سه استقامت مظلومانه تضعیف میشود:
1- عناصر نفوذی و مدافعان قدرتمند شان در بدنه دولت افغانستان
2- مانور های کشورهای همسایه در وجود اجنتان و گماشتگان شان از جانب مقابل نظام
3- ستون پنجم موازی با حکومت وحدت ملی که در سطح ملی و بین المللی به جلب و جذب و آرایش نیروها برای آینده مصروف است
وقتی حکومت وحدت ملی نمیتواند مارهای آستین را به کیفر بکشد، وقتی از صف لیدران دیروز کسی به تقلب یکهزار مکتب خیالی متهم میشود و از جانب مقابل صدای هفتاد میلیون دالر رشوه در ازای امضأ تفاهمنامه با آی اس آی بلند میشود و وقتی از یک بانک هفتاد و شش میلیون افغانی برای چارماه کشیده میشود و پس از کار و منفعت برداری از آن دوباره به بانک دولت تحویل میشود، در چنین وضعیت و حالت مبارزه با آن هفت هزار دهشت افگنی که در شمال با خانواده هایشان جابجا شده اند خیلی دشوار به نظر میرسد.
حکومت وحدت ملی هرگاه بخواهد در صحنه حضور خود را ثابت سازد باید به چند مسأله توجه کند:
1- با عبور از مفهوم تشکیل سیاهی لشکر به تصفیه عناصر نفوذی دشمن در دل نظام پرداخته متکی بر اصل دو صد مرد جنگی به از صد هزار وارد صحنه عملی مبارزه با دشمن شود.
2- هفت هزار دهشت افگن آنهم با خانواده و فامیل هایشان رقم کوچکی نیست که در زیر کدام درخت و یا جویه و پلوان پنهان شوند با توجه به تشخیص موقعیت آنان باید از قوای هوایی که در آنسوی دریای آمو تجمع نموده و از قوای توپچی و سلاح های ثقیل طوری کمک خواسته شود که پیاده نظام از داخل و قوای هوایی و ثقیله از آنسوی دریای آمو مواضع دشمن را نابود کند.
3- به جنرال دوستم معاون اول ریاست جمهوری اجازه داده شود که در همکاری با والی بلخ و قوای مردمی شمال طی پانزده روز شمال افغانستان را از وجود دشمن تصفیه کند.
4- از قوای بین المللی مستقر در افغانستان تقاضای کمک های هوایی و زمینی شود.
5- از تمام جنرالان ارکانحرب رژیم های قبلی دعوت شود که در قرارگاه قول اردوها بخاطر دفع و طرد دشمن همکاری نمایند.
جامعه جهانی بخاطر منافع خود نیز مجبور است در دفع و طرد دشمن در افغانستان همکاری نماید زیرا حملات همزمان بر تونس، فرانسه و کویت نشان داد که آتش این جنگ بسوی غرب در حال پیشروی میباشد، بنابران هر نوع سهل انگاری غربی ها در افغانستان به مفهوم تبدیل افغانستان به پایگاه های مستحکم دهشت افگنان خواهد بود که در گام بعدی دروازه فرد فرد رهبران غرب را دق الباب خواهد کرد.
نامه طالبان به داعش و نامه عضو القاعده به این گروه نشان میدهد که وارخطا ترین و لرزان ترین گروه در حال زوال در این صحنه طالبان میباشند که با توجه به تغییر جغرافیای جنگ و تغییر نقطه نظر های رهبران پاکستان نسبت به لیدران پشتونخوا احتمالاً پاکستان در نفوذ دادن و تسلیم دادن این گروه به دولت افغانستان بیش از هر وقت دیگر متمایل میباشد تا به صفت ستون پنجم از آن در اداره ضعیف کابل استفاده کند؛ اما اگر ملا عمر مفقود و یا مرده باشد جمع آوری گروههای طالبان به دور یک محور خیلی دشوار به نظر میرسد.
برخلاف آنچه تبلیغ میشود به نظر میرسد هنوز داعش وارد صحنه جنگ در افغانستان نشده و آنچه به نام داعش تبلیغ میشود پیش مرگ های خوش خدمت طالبان و بیعت کرده به داعش است، اما اگر غرب طوریکه یکی از مقامات واشنگتن گفت به این نظر باشد که امریکا تا ابد از افغانستان دفاع کرده نمیتواند بنابران خود نیروهای دولت افغانستان باید مسوولیت های امنیتی را به عهده گیرند، با توجه به اینکه رهبران ملکی و جنگ ندیده (که حتا دوره مکلفیت عسکری را سپری نکرده اند) قبلاً در افغانستان کورکورانه و احساساتی این مسوولیت را به دوش گرفتند روزهای دشواری را انتظار باید داشت.
حتا در یک محاسبه عادی غیر مسلکی نیز میتوان نتیجه گرفت که 350 هزار نیرویی که هنوز با وسایط ثقیله و قوای هوایی مجهز نیست در برابر هفت هزار دهشت افگن انفجاری و انتحاری در بیلانس متوازن قرار ندارد و اگر داعشی که طالب و القاعده از شدت حملات آن به هراس افتاده واقعاً در شرایط کوهسار افغانستان با این نیروهایی که هنوز تجهیزات ثقیله و هوایی ندارند مقابل شود شاید در آنصورت غرب با بمب های هشت هزار کیلویی توره بوره نیز نتواند قرارگاه های آنان را از کوههای صعب العبور افغانستان نابود سازد.Ÿ

نظرات