ژوئن 16, 2015
شماره ( 231) چهارشنبه ( 27) جوزا ( 1394) / ( 17 ) جون ( 2015)
به بهانه سالروز ارمغان ملی
با اشتیاق آماتور یک حرکت داوطلبانه مدنی روز 28 جوزا 1384 (در شرایطی که از زمین و آسمان مانند باران کمک های جهان به رسانه ها می ریخت، بدون استفاده از هیچگونه کمک از هیچ مؤسسه و نهادی) فقط از پول شخصی صاحب امتیاز و با تحرک و دینامیزمی که در وجود همکاران جوان سراغ میشد شماره اول ارمغان ملی از چاپ بر آمد و در شرایطی که در هر کوچه و جاده و خیابان دفتری با استفاده از کمک های جهان آدرس نشریه یی را نشان میداد گردانندگان، شماره اول ارمغان را بدون دفتر و دیوان به شانه خود در یک موتر تکسی دفتر به دفتر و رسانه به رسانه رساندند و تا آن حد با عجله این کار را انجام دادند که چهره بابک سیاووش که آنگاه متعلم دوره متوسطه مکتب بود از فرط شتاب در توزیع سرخ شده بود. از جوزا سال 1384 تا 18 ثور 1385 فقط 4 شماره در وجود فعالیت و کمک داوطلبانه همکاران اقبال چاپ یافت و به تدریج با کمک های حد اقلی در طی 11 سال تا کنون فقط 230 شماره ارمغان به چاپ رسید. آنچه قابل یادآوریست اینکه با راه یافتن ارمغان در فضای مجازی از اقصای خاور تا کرانه های باختر و آنسوی دریاها، علیرغم همه محدودیت ها صدای ارمغان طنین انداز شد و جرئت اخلاقی و قوت معنوی ما را در ادامه این روند تا آن حد افزایش بخشید که اکنون ناهید سیاووش متعلم صنف چهارم و اناهیتا سیاووش متعلم صنف ششم بی صبرانه پس از نشر هر شماره منتظر آن اند که چه مسایلی را برای شماره آینده حروف نگاری نمایند و کاووس سیاووش در حالیکه از صنف ششم مکتب به فعالیت در این نشریه آغاز نمود، اکنون در سال دوم دانشگاه طب بی صبرانه و مشتاقانه در انتظار صفحه آرایی شماره جدید ارمغان میباشد. ما که نه دفتری داریم و نه دیوانسالاری و هیرارشیی روزهای دوشنبه، سه شنبه و چارشنبه هفته را مانند روزهای جشن و نوروز میدانیم زیرا ناهید و اناهیتا با شتاب مصروف حروف نگاری مطالب میباشند، کاووس سیاووش ارمغان را صفحه آرایی می نماید، ارمغان به مطبعه میرود و پس از پیست و پلیت شویی تا مرحله رفتن زیر چاپ آن را تعقیب می نماییم و با دریافت چند نمونه یی از شماره جدید برآمده از چاپ شب را همه اعضای تحریر در خواندن صفحات چاپ شده سپری نموده و از صبحگاهان و قبل از دمیدن شفق ارمغان را بازهم هی میدان و طی میدان دفتر به دفتر و غرفه به غرفه و رسانه به رسانه بدون داشتن حتا توقع یک مانده نباشی و یگ گیلاس چای تلخ بطور رایگان به خوانندگان تقدیم می کنیم. آنچه ما را در این راه نیرو می بخشد اولاً پوتانسیل و دینامیزمی میباشد که در وجود همکاران بی مدعا و بی توقع وجود دارد که در فضای کار مشترک تا اکنون توانسته اند 2848 مطلب از جمله مطالب ارمغان ملی را به بال فلک آشنای دنیای مجازی انترنت سپرده و در وجود صفحات وبلاگ ارمغان ملی، ارمغان جوانان، ارمغان اطفال، شکوه ها، تویتر ارمغان و فیسبوک ارمغان جهان را با این نشریه از یاد رفته و فراموش و افتاده در یک گوشه خاموش آشنا سازند. ما یکبار دیگر تعهد می سپاریم که در چوکات ارزشهای قانون اساسی و بخاطر دفاع از صلح، مردمسالاری، آزادی بیان و تحکیم پایه های جامعه مدنی با اشتیاق و ذوق روزنامه نگاری شهروندی این قافله را تا آخرین فرد با همین شور و شوق و با همین امکانات حداقل یک اعلان کوچک لنگ لنگان اما استوار با جرس پر طنین به سرمنزل مقصود خواهیم رساند. در پایان از همه مؤسسات، ذوات و فرهنگدوستانی که در چاپ ارمغان طی سالهای متمادی حمایت مادی و معنوی نموده اند اظهار سپاس و امتنان می نماییم.
هیئت تحریر
به بهانه سالروز ارمغان ملی
با اشتیاق آماتور یک حرکت داوطلبانه مدنی روز 28 جوزا 1384 (در شرایطی که از زمین و آسمان مانند باران کمک های جهان به رسانه ها می ریخت، بدون استفاده از هیچگونه کمک از هیچ مؤسسه و نهادی) فقط از پول شخصی صاحب امتیاز و با تحرک و دینامیزمی که در وجود همکاران جوان سراغ میشد شماره اول ارمغان ملی از چاپ بر آمد و در شرایطی که در هر کوچه و جاده و خیابان دفتری با استفاده از کمک های جهان آدرس نشریه یی را نشان میداد گردانندگان، شماره اول ارمغان را بدون دفتر و دیوان به شانه خود در یک موتر تکسی دفتر به دفتر و رسانه به رسانه رساندند و تا آن حد با عجله این کار را انجام دادند که چهره بابک سیاووش که آنگاه متعلم دوره متوسطه مکتب بود از فرط شتاب در توزیع سرخ شده بود. از جوزا سال 1384 تا 18 ثور 1385 فقط 4 شماره در وجود فعالیت و کمک داوطلبانه همکاران اقبال چاپ یافت و به تدریج با کمک های حد اقلی در طی 11 سال تا کنون فقط 230 شماره ارمغان به چاپ رسید. آنچه قابل یادآوریست اینکه با راه یافتن ارمغان در فضای مجازی از اقصای خاور تا کرانه های باختر و آنسوی دریاها، علیرغم همه محدودیت ها صدای ارمغان طنین انداز شد و جرئت اخلاقی و قوت معنوی ما را در ادامه این روند تا آن حد افزایش بخشید که اکنون ناهید سیاووش متعلم صنف چهارم و اناهیتا سیاووش متعلم صنف ششم بی صبرانه پس از نشر هر شماره منتظر آن اند که چه مسایلی را برای شماره آینده حروف نگاری نمایند و کاووس سیاووش در حالیکه از صنف ششم مکتب به فعالیت در این نشریه آغاز نمود، اکنون در سال دوم دانشگاه طب بی صبرانه و مشتاقانه در انتظار صفحه آرایی شماره جدید ارمغان میباشد. ما که نه دفتری داریم و نه دیوانسالاری و هیرارشیی روزهای دوشنبه، سه شنبه و چارشنبه هفته را مانند روزهای جشن و نوروز میدانیم زیرا ناهید و اناهیتا با شتاب مصروف حروف نگاری مطالب میباشند، کاووس سیاووش ارمغان را صفحه آرایی می نماید، ارمغان به مطبعه میرود و پس از پیست و پلیت شویی تا مرحله رفتن زیر چاپ آن را تعقیب می نماییم و با دریافت چند نمونه یی از شماره جدید برآمده از چاپ شب را همه اعضای تحریر در خواندن صفحات چاپ شده سپری نموده و از صبحگاهان و قبل از دمیدن شفق ارمغان را بازهم هی میدان و طی میدان دفتر به دفتر و غرفه به غرفه و رسانه به رسانه بدون داشتن حتا توقع یک مانده نباشی و یگ گیلاس چای تلخ بطور رایگان به خوانندگان تقدیم می کنیم. آنچه ما را در این راه نیرو می بخشد اولاً پوتانسیل و دینامیزمی میباشد که در وجود همکاران بی مدعا و بی توقع وجود دارد که در فضای کار مشترک تا اکنون توانسته اند 2848 مطلب از جمله مطالب ارمغان ملی را به بال فلک آشنای دنیای مجازی انترنت سپرده و در وجود صفحات وبلاگ ارمغان ملی، ارمغان جوانان، ارمغان اطفال، شکوه ها، تویتر ارمغان و فیسبوک ارمغان جهان را با این نشریه از یاد رفته و فراموش و افتاده در یک گوشه خاموش آشنا سازند. ما یکبار دیگر تعهد می سپاریم که در چوکات ارزشهای قانون اساسی و بخاطر دفاع از صلح، مردمسالاری، آزادی بیان و تحکیم پایه های جامعه مدنی با اشتیاق و ذوق روزنامه نگاری شهروندی این قافله را تا آخرین فرد با همین شور و شوق و با همین امکانات حداقل یک اعلان کوچک لنگ لنگان اما استوار با جرس پر طنین به سرمنزل مقصود خواهیم رساند. در پایان از همه مؤسسات، ذوات و فرهنگدوستانی که در چاپ ارمغان طی سالهای متمادی حمایت مادی و معنوی نموده اند اظهار سپاس و امتنان می نماییم.
هیئت تحریر
نظرات
ارسال یک نظر