نوشته : داود
سیاووش
وقتی پاکستان پایش را به همکاری چین ودر حضور امریکا بیش گذاشته حتا طرح بیش شرط را در تطییق به
اصطلاح نقشه راه در افغانستان به دور اول نشست چهار جانبه نمیپذیرد و روسیه به
نحوی از این مذاکرات ظاهرااظهار پشتیبانی
میکند، با پشت درواز ه ماندن هند به صفت رقیب و دشمن دیرینه پاکستان به طور طبیعی منتظر در گیری و رویارویی لابی ها ،هواداران و
ستون پنجم پاکستان در ساختار دولت افغانستان با طرفداران دولت هندوستان در درون دستگاه
دولت باید بود، که از یک طرف انعکاس آن از حمله بر قنسلگری هند در مزارشریف شنیده
میشود واز طرف دیگر با انفجار در قنسلگری پاکستان در جلال آباد عقده آن انفجار میکند.
موضوع وقتی از خط قرمز ها عبور میکند که دولتمردان دیروز و امروز پاکستان به
زمامداران منفعل کابل هشدار میدهند که قنسلگری های هندوستان را در جلال آباد و
کندهار مسدود ساخته روابط خود را با هند محدود کند. در این حال به وضاحت هویدا
میگردد که افغانستان در غیاب امریکا به میدان جنگ هند و پاکستان مبدل شده است .
پاکستان با همین فرمول جنگ نیابتی امریکا را در افغانستان به زانو آورد و تا آن حد
ایالات متحده در افغانستان مستاصل و زمین گیر شد که اکنون به مدد اعصا ی پاکستان
با چشم بسته در افغانستان راه میرود. و روسیه نیز بنابر هر دلیلی در این قافله از
عقب پاکستان و چین روان است. یگانه نیرویی که در حال حاضر در مقابل پاکستان، ایران و روسیه
قرارگرفته داعش میباشد که اکنون همه کشور های منطقه از ترس آن به لرزه افتاده اند
. از نظر کارشناسان قبول مسوولیت حمله بر قنسلگری پاکستان در جلال آباد توسط داعش
به قول معروف ( جنگ ناخونک داعش بین هند و پاکستان در افغانستان) تعبیر شده
میتواند وبس. شاید هر یک از کشور های اشتراک کننده در نشست چهار جانبه نقطه نظر
های خود را داشته باشند، اما در کابل صاحبنظران به این باورند که هرگاه از میان هیات
افغانستان در نشست چهار جانبه کسی پیدا میشد که جرات میکرد با اعلام هشدار سرتاج
عزیز مبنی بر عدم قبول پیش شرط مذاکرات با طالبان و مخالفت با اظهارات رییس جمهور
غنی از تالار به رسم اعتزاض خارج شده و رسمیت جلسه را بر هم میزد، شاید مانند اکت
و حرکت داود خان در مقابل برژنف این جرات اخلاقی و موضعگیری ملی ثبت تاریخ
افغانستان میشد. سوال آنست که در پایان سفر یک بار مصرف (عکس گیری های یادگاری هیت
افغانی) چرا جانب افغانستان اعلام نکرد که روال مذاکرات نشست چهارجانبه خلاف
سناریوی توافق شده نواز شریف و رییس جمهور غنی بود و اگر چنین نبود چرا قبل از
اشتراک هیات افغانی در نشست چهارجانبه سناریو و موادیکه مبنی بر آن دوجانب مسایل
را مطرح می نمودند توسط کارشناسان وزارت
خارجه از قبل چک و در مورد آن توافق قبلی صورت نگرفته بود. هیچکس در حال حاضر در
محافل احتماعی و مدنی افغانستان نمی داند که چرا وقتی امریکا میخواست بر مراکز تروریستان
در پاکستان حمله کند آقای کرزی گفت: در صورت این حمله در کنار پاکستان قرار خواهد
گرفت.چرا وقتی کنر و مناطق سرحدی توسط قوای پاکستان موشک باران شد حکومت های
آقایان کرزی و غنی در برابر آن خموشی اختیار نمود ه به شورای امنیت سازمان ملل
شکایت نکردند؟ چرا وقتی رحمت الله نبیل با تفاهمنامه( ای اس ای) و وزارت امنیت ملی
مخالفت نمود با سبکدوشی حسام الدین
خموشانه از آن تفاهم نامه انکار شد؟ چرا وقتی سر تاج عزیز در دفاع از
طالبان میگوید حملات بر طالبان متوقف شود کسی از هیات افغانی جرات نمی کند از جا
بلند شده بپرسد: شما به کدام اساس در امور داخلی افغانستان مداخله میکنید؟ چرا
وزیر خارجه رسمی و بر حال کشور از مسایل سیاست خارجی به حاشیه رانده شده و خموشانه
چوکی نگهداری میکند؟ و بلاخره چرا رحمت الله نبیل استعفا نمود در حالیکه وزیر
خارجه با موتر کاستر و بدون تشریفات رسمی به قصر اسلام آباد رفته هیچ عکس العملی در برابر حملات بر کندهار و
هلمند که همزمان با استقبال از آقای غنی به راه افتاد اعتراض نکرد؟ رسانه ها گزارش
دادند: که همزمان با حملات بر قنسلگری هند در مزار شریف کابینه هند جلسه فوق
العاده تشکیل نمود و مقارن آن صدر اعظم هند از منطقه پتانکوت دیدن نمود. هر گاه حساسیت
قضایا تا آن حد انکشاف نماید که جنگ قنسلگری های هندوپاکستان در افغانستان راه
بیفتد و اینجا در داخل نظام ستون پنجم طالبان و لابی های پاکستان با کوس و کرنا در
برابر آنانی که بنای مخالفت با سیاست های تعرضی پاکستان در افغانستان را دارند
برخاسته کدر هایی را که روحیه مخالف با
مداخلات پاکستان دارند به حاشیه برانند. فرجام و سر انجام چنین سیاست انفعالی با
سفر های یکبار مصرف برای تعاطی تعارفات و تشریفات و گرفتن عکس های یادگاری چه سودی
برای منافع ملی کشور خواهد داشت وبه کجا خواهد کشید!و تدویر دور دوم آن چه معنی
خواهد داشت؟ افغانستان نباید میدان زور آزمایی ورقابت هند وپاکستان و دولتمردان افغانستان نباید آله دست واجرا کننده سناریوی رقیبان منطقوی باشد.
نظرات
ارسال یک نظر