سپتامبر 6, 2016
نوشته : داود سیاووش
اگر یک درصد جذبه ها و هیجاناتی را که رییس جمهور غنی هنگام سخنرانی بالای ستیژ خطابه نشان میدهد در خلوت دفتر بالای مسوولان امنیتی تبارز دهد به مسوولیت میتوان گفت که امنیت شهر کابل در یکروز تأمین خواهد شد .
اشرف غنی با همین جذبات و هیجانات روی ستیژ که حتا صدایش گاهی دو رگه میشود ، باید در گوشه خلوت دفترکارش یخن مسوولان امنیتی را بگیرد، چشمانش باید به اعماق چشمان مسوولان امنیتی خیره شود و آنگاه فریاد بکشد که : ای بیکفایتان، ای بیصلاحیتان، ای ناتوانان، ای بزدلان، ای نفوذی های دشمن !
وقتی پول و امتیازات فوق العاده از دولت میگیرید،
وقتی موتر های آخرین مودل از دولت میگیرید،
وقتی پرسونل کافی از دولت میگیرید،
چرا جلو حادثات را قبل از وقوع گرفته نمیتوانید و چرا اینهمه صدای انفجار و انتحار از هر گوشۀ شهر شنیده میشود؟
در این حال اشرف غنی باید دو سوال را در برابر این مسوولان قرار دهد که:
یا با دشمن ارتباط دارید و یا کفایت کاری ندارید.
اگر رییس جمهور غنی چنین هیجانات و چنین مطالبات را از مادونانش نشان نمیدهد خودش از نظر مردم زیر سوال است.
مردم میپرسند:
اگر با اینهمه امکانات و پرسونل ، هرگاه مار آستینی و ستون پنجمی به حمایت رهبری کشور در ارگان های امنیتی وجود نداشته باشد چگونه ممکن خواهد بود که موتر های مملو از بمب و مواد انفجاری از دروازه های شهر تا شاه شهید، کمپ خارجی ها، دم دروازه وزارت دفاع، جوار اداره امور، پارلمان ، پاملرنه ، ریاست ده و سایر نقاط شهر برسد و اینهمه عملیات موفقانه اجرا شود؟
مردم میپرسند:
وقتی حکومت نمیتواند مطابق بند 3 ماده 75 قانون اساسی در تأمین نظم و امن عامه تدابیر اتخاذ کند، چرا استعفا نمیکند؟
حالا به وضاحت قابل درک است که چگونه پارلمان را با به سر رسیدن دوره کار ولسی جرگه زخمی ساختند و چگونه حکومت وحدت ملی خارج تعریف قانون اساسی را بر شانه های مردم تحمیل نمودند و چگونه مردم را با انفجار، انتحار و مشکلات اقتصادی و بیکاری و ناچاری مستضعف ساختند تا مطیع و فرمانبردار تحت ستم دستگاه حاکم جان بکند.
این واعظانی که روزگاری به مردم لکچر هایی در باره انواع اداره های استبدادی و توتالیتر ارایه میکردند و از طریق رادیو ها با زبان دراز کارشناسانه از بی کفایتی وانواع مظالم حکومت ها بر مردم شکوه و شکایت داشتند حالا چگونه خودشان نظربه بدترین نظام های افغانستان بی کفایت تر، بی صلاحیت تر، ناتوان تر و در عین حال مستبد تر اند.
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند
اگر یک درصد جذبه ها و هیجاناتی را که رییس جمهور غنی هنگام سخنرانی بالای ستیژ خطابه نشان میدهد در خلوت دفتر بالای مسوولان امنیتی تبارز دهد به مسوولیت میتوان گفت که امنیت شهر کابل در یکروز تأمین خواهد شد .
اشرف غنی با همین جذبات و هیجانات روی ستیژ که حتا صدایش گاهی دو رگه میشود ، باید در گوشه خلوت دفترکارش یخن مسوولان امنیتی را بگیرد، چشمانش باید به اعماق چشمان مسوولان امنیتی خیره شود و آنگاه فریاد بکشد که : ای بیکفایتان، ای بیصلاحیتان، ای ناتوانان، ای بزدلان، ای نفوذی های دشمن !
وقتی پول و امتیازات فوق العاده از دولت میگیرید،
وقتی موتر های آخرین مودل از دولت میگیرید،
وقتی پرسونل کافی از دولت میگیرید،
چرا جلو حادثات را قبل از وقوع گرفته نمیتوانید و چرا اینهمه صدای انفجار و انتحار از هر گوشۀ شهر شنیده میشود؟
در این حال اشرف غنی باید دو سوال را در برابر این مسوولان قرار دهد که:
یا با دشمن ارتباط دارید و یا کفایت کاری ندارید.
اگر رییس جمهور غنی چنین هیجانات و چنین مطالبات را از مادونانش نشان نمیدهد خودش از نظر مردم زیر سوال است.
مردم میپرسند:
اگر با اینهمه امکانات و پرسونل ، هرگاه مار آستینی و ستون پنجمی به حمایت رهبری کشور در ارگان های امنیتی وجود نداشته باشد چگونه ممکن خواهد بود که موتر های مملو از بمب و مواد انفجاری از دروازه های شهر تا شاه شهید، کمپ خارجی ها، دم دروازه وزارت دفاع، جوار اداره امور، پارلمان ، پاملرنه ، ریاست ده و سایر نقاط شهر برسد و اینهمه عملیات موفقانه اجرا شود؟
مردم میپرسند:
وقتی حکومت نمیتواند مطابق بند 3 ماده 75 قانون اساسی در تأمین نظم و امن عامه تدابیر اتخاذ کند، چرا استعفا نمیکند؟
حالا به وضاحت قابل درک است که چگونه پارلمان را با به سر رسیدن دوره کار ولسی جرگه زخمی ساختند و چگونه حکومت وحدت ملی خارج تعریف قانون اساسی را بر شانه های مردم تحمیل نمودند و چگونه مردم را با انفجار، انتحار و مشکلات اقتصادی و بیکاری و ناچاری مستضعف ساختند تا مطیع و فرمانبردار تحت ستم دستگاه حاکم جان بکند.
این واعظانی که روزگاری به مردم لکچر هایی در باره انواع اداره های استبدادی و توتالیتر ارایه میکردند و از طریق رادیو ها با زبان دراز کارشناسانه از بی کفایتی وانواع مظالم حکومت ها بر مردم شکوه و شکایت داشتند حالا چگونه خودشان نظربه بدترین نظام های افغانستان بی کفایت تر، بی صلاحیت تر، ناتوان تر و در عین حال مستبد تر اند.
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند
نظرات
ارسال یک نظر